mrb süleyman amca þiirlerini çok begendim her zaman okuyorum ben duranýn oðluyum....

mrb süleyman amca þiirlerini çok begendim her zaman okuyorum ben duranýn oðluyum....

Sevgili Fatma; son dönemlerde yaþamýþ olduðu psikolojiyi iyi anlýyorum.
Sevgili Fatma; dünyada doðum ne kadar doðalsa, ölümde o kadar doðaldýr. Þu bir gerçek ki evrende doðum, ölmeyen ve ölüp doðmayan hiç bir þey bulunmamaktadýr. Ölüm bir son deðildir. Bir yaðmur tanesinin okyanusa karýþýp, okyanusun içinde kendi biçimini yitiriyorsa ve okyanusla birleþiyorsa; ölümde öyle bir þey. Her insan veya nesne kendi baþýna bir yaðmur tanesidir. Nasýl Yaðmur tanesi ana kaynaðýndan ayrýlýp, kimlik kazanýyorsa ve sonrada okyaunusa karýþýp, geldiði kaynaða dönüyorsa; insan da geldiði kaynaða geri dönecektir. Nasýl ki biz doðayý yiyorsak; besleniyorsak, doðada bizleri yiyor. Çünkü doða da acýkýr.
Ama insan kendisini her þeyin merkezine koyup, kendini doðanýn efendisi, doðanýn egemeni saymasýyla ölümü kendisine yedirememektedir. Ölüme direniþ, doðaya karþý direniþtir. Ölüm sonrasý bilnmemezlik olduðundan insaný her zaman korkutmuþtur.
Sevgili Fatma; insanýn yaþadýðý bu dünyadan yitip gitmesi, çoðumuza analmsýz gelse de; evrende her olgu ve olay; belirli yasalarla yürür. Onun için ölümü bir zorunluluk olarak görmek, doðayý anlamak ve onun için bu kýsa ömür sürecinde kimseyi kýrmadan, insanca yaþamanýn koþullarýný yaratmak en doðru duruþ olacaktýr.
Sevgiyle kal.

Sevgili Fatma; son dönemlerde yaþamýþ olduðu psikolojiyi iyi anlýyorum.
Sevgili Fatma; dünyada doðum ne kadar doðalsa, ölümde o kadar doðaldýr. Þu bir gerçek ki evrende doðum, ölmeyen ve ölüp doðmayan hiç bir þey bulunmamaktadýr. Ölüm bir son deðildir. Bir yaðmur tanesinin okyanusa karýþýp, okyanusun içinde kendi biçimini yitiriyorsa ve okyanusla birleþiyorsa; ölümde öyle bir þey. Her insan veya nesne kendi baþýna bir yaðmur tanesidir. Nasýl Yaðmur tanesi ana kaynaðýndan ayrýlýp, kimlik kazanýyorsa ve sonrada okyaunusa karýþýp, geldiði kaynaða dönüyorsa; insan da geldiði kaynaða geri dönecektir. Nasýl ki biz doðayý yiyorsak; besleniyorsak, doðada bizleri yiyor. Çünkü doða da acýkýr.
Ama insan kendisini her þeyin merkezine koyup, kendini doðanýn efendisi, doðanýn egemeni saymasýyla ölümü kendisine yedirememektedir. Ölüme direniþ, doðaya karþý direniþtir. Ölüm sonrasý bilnmemezlik olduðundan insaný her zaman korkutmuþtur.
Sevgili Fatma; insanýn yaþadýðý bu dünyadan yitip gitmesi, çoðumuza analmsýz gelse de; evrende her olgu ve olay; belirli yasalarla yürür. Onun için ölümü bir zorunluluk olarak görmek, doðayý anlamak ve onun için bu kýsa ömür sürecinde kimseyi kýrmadan, insanca yaþamanýn koþullarýný yaratmak en doðru duruþ olacaktýr.
Sevgiyle kal.

Sevgili Fatma; son dönemlerde yaþamýþ olduðu psikolojiyi iyi anlýyorum.
Sevgili Fatma; dünyada doðum ne kadar doðalsa, ölümde o kadar doðaldýr. Þu bir gerçek ki evrende doðum, ölmeyen ve ölüp doðmayan hiç bir þey bulunmamaktadýr. Ölüm bir son deðildir. Bir yaðmur tanesinin okyanusa karýþýp, okyanusun içinde kendi biçimini yitiriyorsa ve okyanusla birleþiyorsa; ölümde öyle bir þey. Her insan veya nesne kendi baþýna bir yaðmur tanesidir. Nasýl Yaðmur tanesi ana kaynaðýndan ayrýlýp, kimlik kazanýyorsa ve sonrada okyaunusa karýþýp, geldiði kaynaða dönüyorsa; insan da geldiði kaynaða geri dönecektir. Nasýl ki biz doðayý yiyorsak; besleniyorsak, doðada bizleri yiyor. Çünkü doða da acýkýr.
Ama insan kendisini her þeyin merkezine koyup, kendini doðanýn efendisi, doðanýn egemeni saymasýyla ölümü kendisine yedirememektedir. Ölüme direniþ, doðaya karþý direniþtir. Ölüm sonrasý bilnmemezlik olduðundan insaný her zaman korkutmuþtur.
Sevgili Fatma; insanýn yaþadýðý bu dünyadan yitip gitmesi, çoðumuza analmsýz gelse de; evrende her olgu ve olay; belirli yasalarla yürür. Onun için ölümü bir zorunluluk olarak görmek, doðayý anlamak ve onun için bu kýsa ömür sürecinde kimseyi kýrmadan, insanca yaþamanýn koþullarýný yaratmak en doðru duruþ olacaktýr.
Sevgiyle kal.