Aziz Tunç; benim yýllar önce tanýdýðým bir insandýr. Aziz Tunç; araþtýrýcý, sorgulayýcý, kararlý ve analist yönü geliþmiþ bir aydýndýr. Sabýrlýdýr, eline aldýðý bir konuyu titizlikle irdeler ve onu olgunlaþtýrdýktan sonra da herkesle paylaþýr. Kendisi birkaç arkadaþýyla birlikte yýllar önce “Anadolu’da Yaþam” isimli bir gazete çýkarýyordu. Amatör ruhluydu. O yýlmayan azmi ve baþarabilmenin verdiði enerjiyle ve çelik gibi istenciyle gazeteyi çýkarmak için uðraþ veriyordu. Çok büyük sýkýntýlar içinde söz konusu gazeteyi çýkarmayý baþardý. Anadolu’da Yaþam Gazetesi sanýrým 3-4 yýl yayýnda kaldý. Bu gazetede büyük halk ozaný Mahzuni Þerif’te yazýyordu. Söz konusu gazetede Aziz Dostum bana da bir sayfa ayýrmýþtý. Bu gazetenin yayýn süresince kendisiyle daha yakýndan görüþme olanaðým oldu. Yýllarca süren dostça ve samimice arkadaþlýðýmýz oluþtu. O benim, benim de onun savunduðu düþüncelere katýlmadýðýmýz yönler olmuþtur. Birçok konuda ayrýlýklarýmýz olsa temelde ayný þeyleri düþünüyorduk. Aziz Tunç; geçen yýlýn baþlarýnda internet ortamýnda muhabbet ederken; bana “Maraþ Katliamý”yla ilgili bir çalýþmasýnýn olduðundan söz etti. Yayýnlayýp-yayýnlamama konusunda net deðildi. Kitabýn gerekli ilgiyi görüp-görmemesi konusunda kuþkusu vardý ve bundan dolayý da kitabýn yayýný hakkýnda ikircikli davranýyordu. Aziz, “ Kitap metninin okunmasý ve gözden geçirilmesi gerektiðini “ söyledi. Ben, “Aziz’e istiyorsan bana gönder ben gözden geçiririm” dedim. Bunun üzerine Aziz; kitap metnini bana gönderdi. Ben gelen metni 3-4 gün içinde baþtan sona kadar okudum. Kitabýn metninde çok önemli ve detaylý bilgiler vardý. Bu bilgilerin tarihe ve kamuoyuna aktarýlmasý gerekiyordu. Ben kitap metnini inceleyip kendisine gönderdikten sonra; Aziz’le þu görüþlerimi paylaþtým: Aziz; “böyle bir kitabýn çok önemli olduðunu ve bu bilgilerin kamuoyuna ve tarihe sunulmasý gerektiðini” söyledim. Bu kitap mutlaka yayýnlanmalýdýr dedim. Aziz, “tamam hocam bu önerini dikkate alacaðým” dedi. Bu konuþmamýzýn üzerinden birkaç ay geçti. Merakla bekledim. Yaklaþýk 3 yada 4 ay önce kendisiyle görüþtüðümde kitabý sordum. O da söz konusu kitabýn basýmda olduðunu söyledi. Çok mutlu olmuþtum….. Ben yaklaþýk 2 aydýr tatildeyim. Tatildeyken Aziz, beni telefondan aradý ve “hocam kitap çýktý, tanýtýmýný yapacaðýz, sen de yakýnlardaysan ve de katýlýrsan çok memnun olurum” dediðinde çok sevinmiþtim. Ama kitabýn tanýtýmýna katýlamamýþtým. Bu kitabýn yayýnlanmasýnda bir nebze de olsa katkým olduðu için mutluyum. Aziz’in bu çalýþmasý çok önemli bir deðerdedir. “Maraþ Katliam”ý gibi büyük bir insanlýk kýyýmýný derinlemesine ele alýp toplumsal belleðe aktardýðý için kendisine teþekkür ediyorum. Kitap halen elime ulaþmadý. Kitabý Aziz’den imzalý olarak alacaðým. Kitap elime geçmedi ama kitabýn ön kontrolünü yaptýðým için içeriðini biliyorum. Ýnsanlarýn algýlarý ve bellekleri olduðu gibi; toplumlarýnda belleði vardýr. Toplumsal bellek; toplumsal kimliktir. Nasýl ki bireylere kimlik veren kültürel ve düþünsel deðerler varsa; toplumlarýn ve toplumsal guruplarýnda kimlikleri bulunmaktadýr. Kültürel ve düþünsel kimliðini zayýflatan ve kendisini var kýlan deðerler bütünselliðini unutan veya unutulmasýna göz yuman guruplar veya toplumsal katmanlar süreç içinde kendilerini var kýlan kimliklerini de yitirirler. O halde yapýlmasý gereken þey “bir topluluða kimlik veren tüm kültürel, toplumsal, tarihsel ve yerleþim…”deðerlerini diri tutmaktýr. Atalarýmýz “hafýzayý beþer, nisyan ile maluldür” yani, insan belleði unutkanlýkla sakattýr demiþler. Bilimsel anlamda da bu görüþ doðrudur. Çünkü insan beyni” “üzerinde yoðunlaþýlmayan” her þeyi kýsa sürede unutur. Yaþanýlan toplumsal kýyýmlar üzerinde yoðunlaþmadýðýmýz ve üzerinde fazlaca durmadýðýmýz için en büyük olaylarý bile süreç içinde unutur olmuþuzdur. Bu nedenle de toplumlarýn belleði veya bizim toplumsal belleðimiz unutkanlýklarla doludur. Daha yakýn zamanda Baþbakan Recep T. Erdoðan; Çorum’da ki bir konuþmasýnda “Ebussuud Efendi”ye selam” göndermiþti. Sonrada dönüp “Alevi-Bektaþilerden” oy istemiþti. Ben bu söylem üzerine çevremde bulunan “Alevi-Bektaþilere: “aranýzda “Ebussuud” diye birisini tanýyor musunuz? Dediðimde hiç kimsenin olumlu yanýt veremediðini görmüþtüm. Ýþte “toplumsal bellek” böyle yok ediliyor veya ters algýlatýþla böyle unutturuluyor. Ýþte toplumsal katmanlarýn kimlikleri böyle eritiliyor. Oysa “Ebussuud” denilen adam bir canidir. On binlerce Alevi-Bektaþinin kýyýmýna fetva vermiþ bir ve on binlerce Alevinin ölümünden sorumlu bir insanlýk düþmanýdýr. Ebussuud Padiþah Kanuni döneminde yaþamýþ bir þeyhülislamdýr. Þeyhülislam dini önderdir. Bir yöneticidir. Bugün, “Baba Ýlyas, Baba Ýshak, Kalender Çelebi; Þeyh Bedrettin, Pir Sultan Abdal, Karaca Ahmet;….. vs. gibi önderlerin toplumsal mücadelelerini doðru bir þekilde çözümleyen kaç insan vardýr. Bugün, Maraþ, Sivas, Çorum, Madýmak…vs. olaylarýný nedenselliði içinde deðerlendirip, toplumsal belleðe aktaran kaç insan var. Maraþ olaylarýnýn toplumsal, tarihsel, mekansal ve düþünsel …. Yönleriyle ele alan ve onu toplumun ortak belleðine sunan Aziz Tunç; hem dünü, hem bugünü anlamamýza katký sunmakta ve hem de geleceðe çok önemli geliþmeleri tarihin belleðine kayýt etmektedir. Bir toplumu diri tutmak, o toplumun deðerlerini yaþatmakla söz konusu olabilir. Biliyoruz ki toplumsal belleðin besini “toplumsal olaylardýr”. Toplumsal olaylarýn nedeniyse; toplumsal çeliþkilerdir. Toplumsal olaylarý gerçek þekilde ve nedenselliði ortaya konularak anlamak; bu olaylarýn anlaþýlmasýný kolaylaþtýrýr. Toplumlarda geliþen olaylar ve olgular arasýnda ki baðýntýyý doðru kurmak; olay ver olgular karþýsýnda doðru bir duruþ almayý ve toplumsal diyalektiði doðru algýlamak… bizlere doðru aktarýlmýþ olan toplumsal belleði sunar. Aziz Tunç; yazdýðý bu kitap ile, toplumun uyuyan dimaðýný uyandýrmýþ ve boþ veren bilinçlere yaþanýlan vurdumduymazlýðýn nelere mal olduðunun bilincini vermeye çalýþmýþtýr. Bu anlamda Aziz Tunç’un yazdýðý “Maraþ Kýyýmý” kitabý bu diyalektiðe de katký sunmaktadýr. Daha nice kitaplara Aziz Dostum………………..
Süleyman ZAMAN 07.08.2011
Süleyman Zaman 07 August 2011 13:13 |
Ne güzel adýn var, keklik ve pýnar
Anýmsadýkça hep, içerim yanar
Zemheri ayýnda, sularýn donar
Her mevsim bir baþka güzelsin köyüm
Daðýn, ovalarýn, girer düþüme
Kuzular gelirdi, ardým peþime
Girersin uykumda, bazen düþüme
Ýnan ki özümde, özelsin köyüm
Nice besin sundun, her gün aþýma
Engel olamadým akan yaþýma
Özlem duydum tinde, çok yoldaþýma
Daima barýþý güdensin köyüm
Kýraçtý topraðýn, bodur aðacýn
Süsülük, ahlatýn, vardý alýcýn
Özel bitkilerde, sundun ilacýn
Unutamadým seni, bilesin köyüm
Küçük tepelerde gezdim dolaþtým
Ýrili, küçüklü dereler açtým
Anlam veremedim, çok þeye þaþtým
Belleðimde her an, gizemsin köyüm
Çobanlarýn daðda, çalardý kaval
Etrafýn daðlýktý, biçimin oval
Birisi köyüme ederse suval
Her yanýn yemyeþil bir yersin köyüm
Sürdüm harmanýnda, diþli döveni
Karþýlardýn güler yüzle geleni
Basardýn baðrýna, deðer vereni
Geleni seversin, içtensin köyüm
Sabanla sürüldü, yýðýn ekinler
Daðlarýnda, kenger, çiðdemler, güller
Baharda, akardý boranca seller
Her þeye zenginlik verensin köyüm
Baktým ki maziye, gör, geçmiþ kimler
Yaþamýþ tarihte farklý kavimler
Kurmaþlar, Dedeler, ve de Hasiler
Aydýnlar’la özün örensin köyüm
Dostluðun içtendi, insanlar sýcak
Açtýn gelenlere cömertçe kucak
Var idi evlerde, týrmýk ve nacak
Uygarlýða yönün dönensin köyüm
Orakla, týrpanla, biçtik ekeni
Anýmsarým ele batan dikeni
Köy insaný gibi çile çekeni
Sen de çok çileler çekensin köyüm
Ne elektriðin vardý, ne yolun
Engebeler dolu, saðýn ve solun
En büyük aracýn elin ve kolun
Gelen insanlara gülensin köyüm
Unutmadým Kömbe ile Haþýlý
Yaþadým baðrýnda koca on yýlý
Taþýdým belimle, çýkan hasýlý
Aklýmý benimden, çelensin köyüm
Anýmsarým, o sarp, yokuþ yolunu
Dað-tepe çevrili, saðý- solunu
Belleðime giren, Çamlýk kolunu
Ýmgeme her zaman gelensin köyüm
Hele fýrtýnalý, karlý kýþýný
Karþý Pýnarda ki, su akýþýný
Ufuk belirtisi daðlar baþýný
Duyumsatýp varlýk sürensin köyüm
Büyük odalarda akþam sohbeti
Buðdaydý köyün en has nimeti
O temiz havanýn yüksek kýymeti
Yeþillinle hazlar verensin köyüm
Þimdi tek ev kalmýþ ýssýz mý ýssýz!
Þu kocaman kentler, densiz mi densiz
O yemyeþil yerler, kaldý bedensiz
Þimdi gönüllerde bedensin köyüm
Var etti koþullar gurbet elleri
Toplumlar gidiyor her an ileri
Ýsterdim ki köyüm, kalmasýn geri
Çaðdaþlýðý özde güdensin köyüm
Yürürdük okula, çok saatlerce
Dondururdu soðuk inceden, ince
Zifir karanlýkta, korkulu gece
Aydýnlýða çýkýn, diyensin köyüm
Halen köyde yaþar, amcam Ýsmail
Kopamadý köyden, köyüne dahil
Durne Yengem iþ de o kadar mahir
Özümü özüne, verensin köyüm
Nuri Aydoðan’a sevgiler olsun
Karakaya’lar da saðlýkla dolsun
Köyde bulunanlar, can ile kalsýn
Barýþý, dostluðu salansýn köyüm
Süleyman, yýllarca ayrýdýr senden
Dökülmüþ sözcükler bil ki özlemden
Kurtulsun insanlar, nefretten kinden
Özümde her zaman imgesin köyüm
08.04.2005
06.08.2011 tarihinde gözden geçirilmiþtir.
Süleyman Zaman 05 August 2011 17:38 |
Yiðenim Evrim'in övgü dolu sözlerine çok teþekkür ederim. Beni anladýðý içinde mutlu oldum. Onun görüþleri ve yaþama kattýllarý benim için çok deðerlidir. Bütün yiðenlerimin görüþleri benim için deðerlidir. Bir iletiþimsizlik nedeniyle ve elime ulaþmayan yazýsýdan dolayý Evrim'in yazýsý Ýsbir'in kitabýnda yer almamaýþ oldu. çok üzülüdüm. Yiðenimin yazýsýnýn ve isminin kitapta olmasý beni de çok mutlu ederdi. Bu nedenle Evirm'den özür diliyorum.... Bu affedici yazýsýndan dolayý da kendisine teþekkür ediyorum.... Hoþça kal Evrim...
mehmet zaman 23 July 2011 21:04 | ankara
Herkese Merhaba Sevgili Dernek Baþkanýmýn Hüseyin ERDOÐANA Keklikpýnar köyünün emektarý olan (KARÞI PINAR) çeþmesinin Orijinalini bozmadan tadilat yaptýrmýþtýr.gördüðümde cok duygulandým Masrafýnda tamamýný kendisi tarafýnda karþýlanýp köyümüze güzel ve kalýcý, anlamlý bir iþ yapmýþtýr kendisine cok teþþekür ederim taktirle karþýladým güzel olan herþeyin kalýcý bir iþ yapmýsýn eline saglýk dostum güzel olan herþeyinizin yanýndayým yanaklarýnda öperim
Evrim ZAMAN 21 July 2011 21:02 |
süleyman amca sana ulaþacak bi telefon yada msn yoktu,biraz zaman geçti ama þimdi burdan ulaþýp yazýyorum.özellikle bana gönderdiðin dayýmýn kitabinda benim adýma okadar güzel bir þiir yazmýþsýnki inan çok duygulandým ve mahcup oldum çook teþekkür ederim amca ellerine kollarýna yüreðine saðlýk.dayým ÝSBÝR ÖZGÜR ve yengem TAMEY ZAMAN adýna yazdýðýn kitaplarý aldým ve okudum emðine yüreðine saðlýk amca baþarýlarýnýn devamýný diliyorum görüþmek dileðiyle esen kal..